Theoretische onderbouwing programma Dwarsfluitkamp
Theoretische onderbouwing
Het zomerkamp wordt georganiseerd door professionele musici die ruime ervaring hebben in het werken met kinderen/jongeren. Alle activiteiten dragen bij aan de ontwikkeling van het dwarsfluitspel in brede zin en die van de individuele deelnemers in het bijzonder.
Door verschillende kunstdisciplines met elkaar te verbinden worden deelnemers gestimuleerd om anders te kijken naar het dwarsfluitspel.
De ontwikkeling van het dwarsfluitspel wordt benaderd vanuit verschillende invalshoeken:
- Zang: in groepsverband worden verschillende liederen ingestudeerd. Soms ondersteund door het gebruik van bewegingen. Dwarsfluitspelen en zingen kennen veel overeenkomsten in bijvoorbeeld het gebruik van ademhaling, maar ook de houding en het gebruik van ruimte in de mond komen overeen. Het voordeel van zang is dat men niet gehinderd wordt door een instrument waardoor men vrijer kan experimenteren met bepaalde technieken.
- Bewegen: hoe meer ontspanning een speler heeft tijdens het spelen, hoe mooier het klinkende resultaat is. Tijdens de bewegingslessen worden deelnemers attent gemaakt op een efficiënte manier om het lichaam te gebruiken en dit komt het dwarsfluitspel ten goede. Hoe bewuster een speler zich is van zijn of haar lichaam, hoe makkelijker het is om een koppeling te maken naar de juiste houding tijdens het fluitspel.
- Podiumpresentatie: de meeste deelnemers vinden het leuk om op te treden. Tijdens de zomerweek wordt er veel aandacht besteed aan presentatie. Hoe gedraag je je in een orkest? Hoe loop je op een podium? Hoe kun je jezelf presenteren door iets te vertellen over de muziek , enz.
- Ontwerpen: creativiteit is belangrijk omdat het een speler flexibel maakt. Iemand leert makkelijk out-of-the-box te denken en op die manier zal een speler beter kunnen zoeken naar verschillende oplossingen voor een bepaalde uitdaging op het instrument. Ontwerpen is een breed begrip. Zo kan er gewerkt worden aan zelf geschreven composities, maar ook het maken van een tekening, schilderij of ander werkstuk bij een bepaald stuk zodat het begrip emotie makkelijker gekoppeld kan worden.
- Theoretische kennis: theoretische kennis kan het spelen van een stuk bevorderen. Vaak geeft het inzicht in waarom een componist bepaalde keuzes heeft gemaakt. Weten in welke stijlperiode een stuk geschreven is vertelt veel over het stuk. Kennis over de kenmerken van een stijlperiode helpt weer om een stuk in de juiste stijl te spelen. Daarnaast is het voornamelijk voor jongeren vaak een eye-opener als zij stukken eenvoudig analyseren op toonladders en drieklanken. Veel spelers moeten voor bijvoorbeeld HaFaBra examens toonladders en drieklanken leren spelen. Dit leidt vaak tot verzet. Meestal helpt het als de speler inzicht krijgt in hoe een stuk is opgebouwd. Het studeren van toonladders en drieklanken is zinvoller als je weet dat 85% van de muziek daarop is gebaseerd.
- Drama: ook tijdens de dramalessen worden deelnemers gestimuleerd om creatief te zijn. Veel spelers moeten uit hun comfortzone komen en dit komt het fluitspel ten goede. Fluitisten zijn vaak een beetje gesloten. Tijdens de dramalessen worden spelers op een leuke, speelse en veilige manier uitgedaagd om die comfortzone te verlaten.